top of page
Ara
Yazarın fotoğrafımelisamakyildiz

Karışık Kafa

Hiç bu kadar karmaşık hissetmemiştim sanırım. Çözülemeyen bir matematik problemi gibiydim. Peki gerçekten doğru muydu? İlk defa mı bu denli çıkmaza girmiştim? Aslına bakılırsa hayır. Farklı farklı dönemlerde yaşadığım olaylarda sıkışıp kaldığım anlar vardı tabii. Ama bu, bu farklıydı sanki. Çünkü bu sefer geleceğim söz konusuydu. Çünkü bu sefer vereceğim karar ve seçeceğim yol tamamen hayatımın akışını yönetecekti. Tek bir kararım şahane bir hata olabilirdi. Belki de hayatımın dönüm noktasındaydım ama farkında değildim. Zaten o noktada olan biri farkında mıdır ki vereceği kararın bütün yaşantısını etkileyeceğini? Bazen yapılan o şahane hata sizi bir kasırganın köyü yıkıp geçtiği gibi yerle bir eder. Sonrasında yıllar alır yenisini kurmak, kendini yeniden inşa etmek. Çok mu kötüydü peki bu? Bize demediler mi, insan hata yaparak öğrenir diye?


İstekliyim. Çalışkanım. Azimliyim. Peki ne eksikti kendi kafama koyduğum “Başarı” dediğimiz o noktaya ulaşmak için? Önce kavramam gerekiyordu. Başarı varılan bir son nokta değildi. Başarı yaşantımızdaki yolculuğumuzda hep karşımıza çıkacak iyi bir dosttu aslında. Her yerde görebilirdik o eski dostu. Kimi zaman emeklemeyi yeni öğrenmiş bir bebeğin yanında belirirdi. Kimi zaman ilk maaşını alıp ailesine yemek ısmarlayan bir gencin yanında. Kimi zaman ise çok zorluklar yaşayıp atlatmaya çalışan, her şeye rağmen hayatını normal bir şekilde devam ettirebilen birisinin yanındaydı başarı. Farkına varmıştım sonunda. Ben çok büyütmüştüm başarıyı. Çok zengin veya ünlü olmama gerek yoktu başarılı olmam için. Odaklanmam gereken kısım varış noktası değildi. Çizeceğim ve takip edeceğim rotaydı. Hayat da bu şekilde anlam kazanmıyor muydu zaten? Her yaşın tadı ayrıydı. Her başarının hazzı bambaşkaydı. Bazı taşlar yerine oturmuştu ama hala karışık bir kafam vardı. Hayatım bu karara bağlıydı ama çıkmaza girmiştim. Önümde bin bir tane tünel vardı ama uçları zifiri karanlıktı. Göremiyordum. Sonunu göremeden nasıl karar verecektim hangi tünele gireceğime? Hayat. Tam olarak hayat denilen o karmakarışık kavram da böyleydi işte.


Yetenekli olduklarım, istediklerim, keyif aldıklarım, toplumun uygun gördükleri, ailemin gurur duyacakları… Hangi yöne gitmeliydim bilmiyordum. Hepsini aynı anda sağlayabileceğim şekilde olmasını istiyordum. Bu da imkansıza yakındı… Benim asıl sorunum ise yeteneklerimdeydi. Dünyadaki insanların çoğunluğu bir konuda çok iyidir ve genellikle de o alana yönelirler. Fakat ben çoğu alanda ortalamanın üstünde iyiydim ve yetenekliydim. O alanların da çoğundan keyif alıyordum. Ama ne istediğimi bilmiyordum. Hayatımın sonuna kadar ne iş yapacağımı bilmiyordum. Bir tarafa yönelsem aklım diğer tarafta kalıyordu. Bu taraf ile ilgili bir adım atsam düşlerimde hep o taraf yer alıyordu. Karışık kafam hala durumu çözememişti. Sonra acil durum butonuna basıp bir fikir ortaya attı. Denemek. Denemeye başladım. İlgi alanlarım, yetenekler, aileyi gururlandırmak vb. alanlarda kendimi denemeye başladım. Biliyor musunuz? Baya ilerledim. İstemediklerimi bulmuş oldum. İnanın veya inanmayın bu da büyük bir adımdı benim için. Şıkları eleme sistemi gibiydi. A, B, C, D şıklarından hangisi karar veremiyorsam bende hangisi değil ona bakmaya başladım.


Karışık kafamın iç dünyası hala çorba gibiydi. Ama adım adım ulaşacaktım. Olay aslında ne istediğimi anlamak değildi. Ne istemediğimi bulmaktaydı. Hayatımda taşların üstünde gittiğim yolda toprak yola çıkmıştım. Birden eski dostumu görür gibi oldum. Ona ulaşmak için hızımı arttırdığım anda yok oldu. Hız limitini aşmamak için yavaşladığımda kenardaki tabela dikkatimi çekti. “Tebrikler başarıya ulaştınız!” Mutluluktan karışık kafamın dinginlediğini fark ettim. Sonrasında yaklaşık 100 metre ilerideki tabelayı görünce her şey değişti. “Başarı 238km”. Yıkıldım. Yoluma devam ederken denedim, yanıldım. Defalarca şahane hatalar yaptım. Düştüm, yeniden ayağa kalktım. Asfalt yola çıkmayı ve eski dostumu yeniden görmeyi hedefledim. Fark ettim ki kimsenin çözemediği matematik problemini çözebilecek tek kişi bendim. Çünkü formül karışık kafamın içindeydi ve ona ulaşabilecek tek kişi de bendim…



 

2 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Commentaires


Yazı: Blog2_Post
bottom of page