Çiçeklerim solmuştu, küçücük kalmıştı, bayadır sulamamıştım çünkü. Sonrasında belki de haftalar sonra bir gün pencereyi açmaya gittiğimde fark ettim ki sararmış ve ölmeye yüz tutmuştu. O gün sulamaya başladım. Azim ettim, güzel çiçeğimi yaşatacaktım. Birinci gün suladım, ikinci gün, üçüncü gün derken her gün az az suladım ve çok şükür canım çiçeğim ucunda küçücük de olsa çiçek açtı 🌺 Burdan çıkardığım ders ise, evet, çiçeklerini sulamayı unutmamalısın Melisa olmalı. Fakat bunun yanında kendime çıkardığım bir ders daha var. Bazen kimse seni sulamaz, kimse seni iyi hissettirmez veya mutlu etmez, takdir de etmez ve başarılarını yaptıklarını dahi görmezden gelir. Benim naçizane fikrim biz insanlar mutlulukla besleniriz. Kimse seni sulamadığı zaman çökersin, moralin bozulur ve bazen kendi benliğini bile kaybederek küçücük kalırsın. İnsan insana muhtaçtır. Çok doğru bir söz. Tam her şey bitti dediğin anda, bir daha asla mutlu olamayacağım, çiçek açamayacağım dediğin anda bir mucize gerçekleşir. Biri seni sular, istikrarlı bir şekilde hem de, günlerce devam eder. Biri girer hayatına o en umutsuz olduğun anda, sana hayat verir. Mutlu eder, başarılarını takdir eder ve çabanı gördükçe daha da emek verir sana. Sende onun emeklerinin karşılığında onu mutlu edersin. Çiçek açarsın. Biz hayatta kimseye muhtaç olmadığımızı söylesek bile yoldan geçen biri bize durduk yere gülümsediğinde mutlu oluruz. Sevdiğimiz birinden güzel bir iltifat duyunca mutlu oluruz. Tanımadığımız biri bizi tebrik edince mutlu oluruz. Bu yüzden insan insanla var. İnsan insanla bir bütün. Ve hayat çevrende sevdiklerin olduğunda güzel. Bir çiçek gibi ihtiyacımız var aslında birinin bizi mutlu etmesine. Bu yüzden çevremizdeki insanları iyi belirlemeliyiz. Seçmeliyiz demiyorum çünkü biz seçsek de onlar bizi seçmeyebilir ya da tam tersi olabilir. Ama çevrendeki insanlar nasılsa sende öyle olursun, nasıl hissederlerse sende öyle hissedersin. Ne de olsa ne demişler çevrendeki en yakın 5 kişinin ortalamasısındır. Bu yüzden şimdi sizden yapmanızı istediğim tek bir hareket var. Çevrenizdeki insanlara bir bakın. Kim var kim yoksa bakın. Sizi hak ediyorlar mı? Sizi çoğu zaman mutlu ediyorlar mı? Herhangi bir başarınızda gururlanıyorlar mı? Bu üç soruyu gerçek düşüncelerinize inip cevapladığınızda ve hayatınızda olmasını istemediğiniz insanları çıkardığınızda, hayatınızdaki salt ve gerçek mutluluğa bir adım daha yaklaşacaksınız, emin olun…
Comments